Deze Hendrick Hendricksen is maar liefst drie keer getrouwd geweest en het derde huwelijk met Willemina de Beijer is wel het meest spraakmakende. Zij trouwen op 6 februari 1707 in Wageningen en krijgen zes kinderen, de laatste in 1720.

De handtekeningen van Hendrick en Willemina onder het testament op de langstlevende, dat zij op 29 december 1712 laten opmaken (Notarieel archief/Gemeentearchief Veenendaal)

Uiteindelijk moet het tussen Hendrick en Willemina toch mis zijn gegaan, want uit een akte van 21 april 1722 blijkt dat zij een scheiding van tafel, bed en goederen zijn overeengekomen om bijsondere redenen, haer moverende. Volgens de akte is de boedelscheiding in min ende vrintschap geschiet, hetgeen erop duidt dat de echtelieden het beste met elkaar voor hadden. Dat blijkt ook wel, want ruim 1½ jaar na de scheiding wordt hun tweeling Wijntje en Anna Marya geboren. Hendrick overlijdt tussen 1724 en 1729 en Willemina hertrouwt op 6 maart 1729 met Paulus van der Poel.

Vanaf circa 1800 zijn van deze Van Engelenburg-familie geen nakomelingen meer gevonden.

Na enkele jaren vertrekt hij naar Fokker. Daar heeft hij, in samenwerking met een andere architect, het gehele Fokker-complex op Schiphol gebouwd. Ook was hij werkzaam op vliegveld Ypenburg bij Den Haag en ontwierp hij enkele villa's in Zandvoort en Purmerend.

Jaargang 12 - nr. 25 - maart 2010

• Zowel uit de volkstelling van 1947 als die van 2007 blijkt dat de meeste Van Engelenburgen in Veenendaal wonen. In 2007 was de verspreiding over Nederland echter overduidelijk veel groter geworden, maar de provincies Gelderland en Utrecht hebben een hoog Van Engelenburg-gehalte.

• Tijdens de feestelijkheden ter gelegenheid van de komst van Veenendaals nieuwe burgemeester op zaterdag 10 oktober 1925 ontstaat er ruzie in een café. Het gaat om een oude vete, waarbij de dader, die wel 20 glazen bier op heeft, Willem van Engelenburg (1878-1925) verschillende keren met een mes in het hoofd steekt, waardoor deze levensgevaarlijk gewond raakt. De dader wordt door de kastelein met een ploertendoder tegen de grond geslagen en gearresteerd. Willem is zodanig toegetakeld, dat hij zondagmiddag in het ziekenhuis in Utrecht overlijdt. 
• Het blijkt, dat van de familie Van Engelenburg zich ook meerdere familieleden in de Verenigde Staten hebben gevestigd, met name in de staat Iowa. Op 4 maart 1910 komt het eerste familielid aan op Ellis Island bij New York.

Jaargang 12 - nr. 26 - augustus 2010

• De 13-jarige Willem van Engelenburg probeert op 29 december 1892 of het ijs op de Grift in Geldersch Veenendaal sterk genoeg is om op te staan, maar helaas. Hij zakt er door en wordt levenloos de woning van zijn ouders binnen gedragen.
• Er zijn nog meer Van Engelenburgen naar de Verenigde Staten vertrokken. De twee broers Gijsbert van Engelenburg (1894-1973) en Jan van Engelenburg (1897-1991) vertrekken in 1915 naar New York en vestigen zich in resp. Iowa en Minnesota.

Jaargang 13 - nr. 27 - maart 2011

• Op dinsdagmorgen 3 december 1907 pakt Gijsbert van Engelenburg (1833-1907) een paar biggen in een mand op de kruiwagen en gaat op weg naar de markt in Veenendaal. Hij hoopt op de varkensmarkt een goede prijs voor zijn "keujes" te krijgen. De varkenshandelaren kennen zijn handel en al snel sluit Gijsbert met hand-je-klap de koop af. Maar dan zakt Gijsbert plots in elkaar en de te hulp geroepen dokter kan alleen maar de dood constateren. Een plotselinge hartverlamming heeft een einde gemaakt aan Gijsberts leven.

Hij wordt op 16 juli 1860 te Arnhem geboren als zoon van Johann Hendrik van Engelenburg en Aleida Catharina Groebel. In 1896 verhuist hij naar Broek in Waterland, waar hij bestuurslid is in diverse verenigingen en commissies. Op 1 juli 1908 wordt hij benoemd tot gemeentesecretaris en twee maanden daarna trouwt hij met Sijtje Swart. Uit dit huwelijk worden een dochter en een zoon geboren, maar Sijtje overlijdt na een langdurige ziekte op 42-jarige leeftijd. Willem hertrouwt met Aagje Swart, de zuster van zijn eerste vrouw, en met haar krijgt hij nog een dochter. Naast zijn werk heeft Willem veel belangstelling voor de geschiedenis van Broek in Waterland en omgeving. Hij schrijft hierover diverse boeken en geeft lezingen. Op 20 juni 1929 verzoekt Willem om eervol ontslag wegens gezondheidsredenen. Maar tot enkele dagen voor zijn dood blijft hij artikelen schrijven over de geschiedenis van Broek in Waterland, die in diverse kranten gepubliceerd worden.

Op 2 februari 1898 treedt Lubertus in Rotterdam in het huwelijk met Maria Adriana van den Houten de Lange (1876-1956) en uit dit huwelijk worden drie dochters en een zoon geboren. In 1902 wordt hij voor het eerst als drogist vermeld aan de Goudscheweg 53 te Rotterdam. Daarnaast  is hij voorzitter van het hoofdbestuur van de EHBO-vereniging Rotterdam, penningmeester van de Winkeliers-vereeniging-Goudscheweg en bestuurslid van de Algemene Nederlandsche Drogistenbond. Naast de drogisterij, die in 1931 verhuist naar de Goudscheweg 88, heeft Lubertus ook een groothander in verbandstoffen.

Een curieus voorval doet zich op 10 juli 1933 voor in de drogisterij: een op hol geslagen koe stapt de drogisterij binnen, maar verlaat deze weer snel door het gegil van de aanwezige klanten.

In juni 1940 is de drogisterij verhuisd naar de Vierambachtstraat 109, mogelijk een gevolg van het bombardement op Rotterdam van 14 mei 1940. Hoe lang de drogisterij daarna nog heeft bestaan, is niet bekend. Zijn zoon, ook Lubertus Abraham van Engelenburg, is ook drogist geweest, maar wordt later handelsvertegenwoordiger.

• In de serie Engelenburghuizen een boerderij Engelenburg onder Weesperkapel op het Hollands Einde van Ankeveen. Deze wordt ook vaak Ingelenburgh genoemd naar de eigenaren, de Amsterdamse familie Ingel. Begin 1600 was het een schuilkerk voor de hoofdzakelijk katholieke bevolking van Ankeveen. Mr. Jan Engelen/Ingels was een graag geziene gast op het Muiderslot, totdat Pieter Cz Hooft in 1629 op een inquisitiereis ter opsporing van verboden samenkomsten (zoals in dit geval de katholieken) een inval deed in de boerderij Engelenburg. Ook in 1644 deed Hooft op last van hogerhand weer een inval.